بیست و هفتم
روز بیست و هفتم هم رسید.
داشتم با خودم فکر می کردم چقدر دلیل دارم برای خوب زندگی کردن: سلامت جسم و روح، آرامش و تعادل و هماهنگی با اطرافیان، پیشرفت در کارها و افزایش قدرت تمرکز و جاری شدن خیر و برکت در زندگی. همه اینها را خوب می دانم اما وقتی نفس تربیت نشده باشد به یک اشاره و به یک حرکت همه اینها فراموش می شه و انجام کار نادرست خیلی راحت و آسون میشه. تربیت نفس هم فقط با تمرین و صبر و حوصله است. باید دقت کرد و دید هر جا نفس می گه نه یعنی دقیقا جاییه که باید برعکس عمل کنی. و بگی آره . جایی که نفس می گه آره باید هوشیار باشی و بگی نه محکم و راسخ و استوار. تمرینی که شاید اوایلش یه کم سخته اما مثل هر کار دیگه ای با تمرین زیاد و صبر حتما درست میشه. باید به خودم بقبولونم که جا نزنم که پایدار کنم.